Top level domains bij STRATO

CcTLD’s

Landcodetopleveldomeinen verwijzen meestal naar de regio dan wel het taalgebied waaraan de inhoud van de webpagina is gericht. De domeinnamen van landen bevatten doorgaans een extensie met twee letters uit het Latijns alfabet, het landcodetopleveldomein.

De enige uitzonderingen zijn de zogeheten IDN-ccTLD’s (geïnternationaliseerde landcodetopleveldomeinen) van bepaalde landen: deze hebben naast de normale ccTLD’s een of meerdere varianten in een taal die geen gebruikmaakt van het Latijns alfabet. Een voorbeeld hiervan zie je bij de verschillende ccTLD’s van Sri Lanka: naast de domeinextensie .lk zijn er ook de ccTLD’s .ලංකා en .இலங்கை. Deze verwijzen naar de archipel in het Singalees en Tamil.

Tevens beschikken niet alle landen over een DNSSEC (Domain Name System Security Extension). De DNSSEC-internetstandaard kan door websites worden gebruikt om het Domain Name System tegen manipulatie te beschermen, bijvoorbeeld tegen phishing-websites. Dit zijn vervalste internetpagina’s waarop bijvoorbeeld naar je bankgegevens wordt gevraagd.

Gesponsorde vs. niet-gesponsorde gTLD's

Generieke TLD's kunnen in principe in twee soorten worden verdeeld: gesponsorde en niet-gesponsorde topleveldomains. Om een internetadres met een gesponsord TLD te krijgen, moet aan bepaalde eisen worden voldaan. Deze vereisten worden bepaald door de sponsors (bedrijven of organisaties) die ook verantwoordelijk zijn voor het controleren van het beleid en de algemene administratie van hun TLD’s. Gesponsorde domeinextensies zijn onder andere .gov (voor Amerikaanse overheidsinstanties), .int (voor internationale organisaties) en .jobs (voor vacatures). Niet-gesponsorde gTLD's daarentegen worden centraal gecontroleerd en beheerd. Hier is vooral de ICANN (Internet Corporation for Assigned Names and Numbers) verantwoordelijk, maar hiervoor wordt ook met verschillende partners samengewerkt. Oorspronkelijk was het de bedoeling dat bij de introductie van de eerste niet-gesponsorde TLD's ze alleen onder bepaalde voorwaarden konden worden verkregen. Ze moeten - net als bij gesponsorde gTLD's - een duidelijk referentiekader voor websites benadrukken. Zo was .com aanvankelijk alleen beschikbaar voor bedrijven, .net was alleen bedoeld voor internetserviceproviders en .pro was bedoeld voor professioneel gebruik op verschillende beroepsgebieden. Deze indeling is echter geleidelijk komen te vervallen, zodat bijna elk niet-gesponsord gTLD nu beschikbaar is voor alle geïnteresseerde personen, bedrijven, organisaties, enz.

Overzicht van traditionele gTLD's

Vanwege de massale goedkeuring van nieuwe TLD's is er nu een grote hoeveelheid generieke domeinextensies. De twee onderstaande tabellen bieden een overzicht van klassieke generieke topleveldomains, verdeeld in gesponsorde en niet-gesponsorde categorieën. Niet vermeld is de domeinextensie .arpa, omdat dit een speciaal geval is. Het werd in 1985 opgenomen als de eerste TLD in het domeinnaamsysteem. Aanvankelijk diende het om de hostnaamconventies van het Arpanet (de voorganger van internet) over te dragen aan het domeinnaamsysteem. Tegenwoordig wordt .arpa uitsluitend gebruikt voor de infrastructuur van internet. Daarom is het TLD ook niet beschikbaar voor het publiek en zijn er geen domeinregistraties mogelijk.

Gesponsorde generieke topleveldomeinen

De domeinnaamcheck

Heb je al een goede domeinnaam in gedachten? Controleer deze dan op beschikbaarheid met de domeinnaamcheck van STRATO. Met de domeinnaamcheck kun je namelijk in een mum van tijd de beschikbaarheid van een domeinnaam, met bijbehorend topleveldomain, checken. Vul je gewenste domeinnaam in in het daarvoor bestemde zoekbalkje, kies een categorie en klik op checken. Je ziet nu met welke topleveldomains uit die categorie jouw domeinnaam nog gecombineerd kan worden. Wanneer jouw favoriete topleveldomain al in gebruik is, of wanneer je meerdere topleveldomains wilt registreren, zie je meteen welke alternatieven je nog kunt registreren.

Waar je op moet letten bij het registeren van een topleveldomain

Het registreren van een domeinnaam is eenvoudig, mits je een aantal zaken in je achterhoofd houdt. Bedenk goed welke naam het beste bij jouw bedrijf of project past, en zorg dat je geen inbreuk maakt op het copyright van een geregistreerde merknaam. Een domeinnaam moet altijd tussen de 2 en 63 tekens lang zijn en je kunt natuurlijk geen domeinnaam registreren die al in gebruik is. Voldoet de naam die jij bedacht hebt aan deze regels? Dan kun je in een paar muisklikken eigenaar worden van jouw favoriete domeinnaam met bijbehorend topleveldomain.